İnat doğuştan değil, sonradan öğrenilen bir davranıştır… 

Çocuğun duygusal gelişimi engellendikçe, çocuk bu engeli aşmak için direnç gösterir. 
Bu direnç yetişkinler açısından “inat” diye değerlendirilir… 
Oysa çocuk o anda sadece içsel yönelişinin önüne çekilen engeli kaldırmak ve gelişim sürecini tamamlamak için mücadele vermektedir. 
Sağlıklı ebeveynlik tutumu, çocuğun duygusal gelişiminin önüne engel çıkarmak ve çocukla inatlaşmak değil, gelişim sürecine göre çocuğun önünü açmak, onun gelişimine katkı sağlamaktır… 
Çocuk inat olarak görünen bir davranış sergiliyorsa anne babanın sorması gereken ilk soru şudur:“Ben çocuğumun hangi ihtiyacını gidermesine engel olmuş olabilirim?”

Adem Güneş