Çocuğunun başarılı olmasını istemeyen ebeveyn yoktur neredeyse. Bu olağandır.

Çocuk için başarının motivasyonu annesinin, babasının, başkalarının onayını almaya dönüştüyse, bu içten gelerek elde edilen bir başarı değildir… Takdir beklentisinin oluşturduğu bir başarıdır…
Böyle bir çocuk, etrafında onu veya başarısını onaylayacak kimse olmadığında iş yapamaz hale gelir.
İçsel motivasyonun çağrısıyla harekete geçme yeteneğini kazanamamış çocuk, her ne kadar başarılı işler ortaya koysa da yaptığı işlerin motivasyonu kendisine ait değildir ve gerçek başarı bu değildir.
Ebeveyninin onayını almak için odasını derli toplu hale getirmeye çalışan çocuk, derli toplu çocuk değil, takdir edilmek için çaba harcayan çocuktur… Çocuk Eğitiminde 100 Temel Kural kitabından alıntılanmıştır

Konunun ayrıntıları için
YouTube'da "Pedagoji Okulu 19 - Edinerek Öğrenme" ve "Pedagoji Okulu 67 - Minnet Duygusu ile Edilgenleştirme " videolarını izleyebilir,

Cezasız Eğitim 1 ve Cezasız Eğitim 2 kitaplarına göz atabilirsiniz.

Kaynak: Pedagog Adem Güneş