Çocuğun hislerini zarara uğratan iki unsur vardır.

1- Bağın kuvveti
2- Savunmasızlık
Çocuk kimle ne kadar bağ kurduysa bağ kurduğu kişinin kendisine yaşatacağı olumsuz hisler o kadar derin duygulara dönüşür. Çocuğun babasından duyacağı bir sözle komşusundan duyacağı sözün içsel derinliği aynı değildir. Babasının hafif aşağılar bir bakışı, çevresinden işiteceği olumsuz sözlerden çok daha tesirli iz bırakır.
Çocuğu zarara uğratan ikinci unsur, kendisine olumsuz his yaşatan yetişkine karşı savunmasız kalmasıdır.
Kendini savunmaya çalıştıkça yetişkinin baskın tavrı ile karşılaşıp çaresiz kalmasıdır. Olumsuz his yaşadıkça değil, olumsuz hisleri yaşadığı kişiye karşı çaresiz kaldıkça hisleri bozulur çocuğun... Bu açıdan bakıldığında, kişiliğine tesir eden üç yetişkin, çocuğun yaşamında oldukça önemlidir; anne, baba ve öğretmen... Çocuğun ceza aldığı bir öğretmeni karşısında hissettiği aşağılanmayla değil, bu aşağılamaya rağmen ertesi gün aynı öğretmenle iyi ilişki kurmak zorunda kalmasıyla kişiliği zarara uğrar. Çocuğun babasından işittiği tek cümlelik “Defol odana!” sözünden çok, bu sözü işittikten sonra aynı yemek masasına oturduğu sırada hissettikleridir kişiliğini zarara uğratan hisler...

Pedagog Adem Güneş