Canlı Ders Esnasında Kamera Açma / Kamera Kapatma İkilemi

Yeni bir çalışma, sınıf uyumu ve mahremiyet arasında bir denge kurmak için bazı rehberlik sunuyor. Ayrıca, bağlam içinde kamera kullanımını teşvik etmek için öğretmenlerin stratejileri.
Cornell profesörleri Frank Castelli ve Mark Sarvary geçen bahar yüz yüze eğitimden uzaktan öğretime geçtiklerinde, video kameralar için "isteğe bağlı, ancak teşvik edilen" bir politika oluşturdular. Eşitlik sorunları konusunda endişeli, örneğin özel bir alana erişemiyorlarsa veya ev ortamlarından utandıklarında öğrencilerinin rahatsız olmalarını istemiyorlardı.

“Covid-19 pandemik zaten üniversite öğrencisi anksiyete ve depresyon arttı ve kamera kullanımı için bir görev olduğunu travmayı arttırabilir,” onlar içinde gerekçeli yeni çalışma . Ancak yıl sonunda ikili, yanlış dengeyi bozmuş olabileceklerini fark etti. Boş ekranlar deniziyle karşı karşıya kaldıklarında, sık sık kendi kendilerine konuşup konuşmadıklarını merak ettiler. Ekran dışı öğrencileri zorlu materyallere nasıl tepki veriyordu? 

Profesörler öğrenci mahremiyetine saygı duymak isterken, Zoom kamera kapalıyken ortam geri bildiriminin olmaması öğrenmeye gerçek bir engel oluşturdu. "Eğitmenler, öğrencilerinden gülümsemeler, kaşlarını çattılar, kafa sallamaları, kafa karışıklığı bakışları ve can sıkıntısı gibi ifadeler gibi sözlü olmayan ipuçlarını almaktan yararlanırlar, böylece öğretimlerini gerçek zamanlı olarak değerlendirebilirler ve öğrencilerin öğrenmesini iyileştirmek için buna göre ayarlama yapabilirler," Castelli ve Sarvary yazmak - öğrencilerin yüzlerini okuyabilmenin sağladığı değeri vurgulamak . 

Öğrenciler de ekranda birbirlerini görebilmekten yararlanırlar. Çalışmada, çoğunluk, "video konferans kullanmanın diğer öğrencilerle güven oluşturmaya ve onlarla ilişki kurmaya yardımcı olduğunu ve gruplarındaki diğer kişilerle özdeşleşme duygusu geliştirmelerine yardımcı olduğunu" belirtti. Yaşayan sınıfların sosyal bağlamı - öğrenmeyi pekiştiren genellikle görünmez insan bağlantısı - "gerçek zamanlı olarak birbirlerini duyabilmenin ve görebilmenin, akranlarının" daha eksiksiz bir resmini "oluşturmasına yardımcı olduğu konusunda ısrar eden öğrenciler için eksikti. 

Eğitim denkleminin her iki tarafı da kaybediliyorsa, o zaman bir orta yol bulunması gerektiğini düşündü profesörler - en azından bazı durumlarda öğrencilerin haklarına saygı duyan ancak öğrenmenin sosyal dinamiklerini destekleyen bir yol. 

Castelli ve Sarvary, kamera kullanımıyla ilgili stratejilerini iyileştirmek için, gizlilikle ilgili temel endişelerini belirlemek için yüzlerce öğrenciye anket yaptı. Öğrencilerin beklenen nedenlerden ötürü kamera dışında kalmadıkları ortaya çıktı. Öğrencilerin yüzde kırk biri, "görünüşleri hakkında endişelendikleri" için kameralarını kapattıklarını söyledi: Çalışma, dağınık saçları vardı, pijama giyiyorlardı veya henüz duş almamışlardı. Buna bağlı olarak, öğrencilerin yüzde 17'si herkesin onları izlediğini ve dayanılmaz bir özbilinç hissi yarattığını hissetti.

Eşitlik ile ilgili sorunlar da ortaya çıktı. Yeterince temsil edilmeyen azınlıklar, evlerinin görünür olmasından iki kat daha fazla endişe duyuyorlardı ve zayıf bir internet bağlantısına atıfta bulunma olasılıkları yüzde 12 daha yüksekti - belki de pandeminin dijital uçurumu nasıl şiddetlendirebileceğinin bir yansıması.

HIZLI BİR NORM KUR
Kameralar hakkında erkenden proaktif olmak, normu oluşturmanın kolay bir ilk adımı olabilir - bir kamera-kapalı kültür ortaya çıktıysa, okul yılı içinde olduğundan daha fazla.

Bunun nedeni, sanal sınıfların ve takip eden beklentilerin çoğu öğrenci için yeni olabilmesidir. Araştırmada, her 10 öğrenciden biri, bunun norm olduğunu düşündüğü için kamerasını açmadı. Castelli ve Sarvary, “Kameraları açıkça sormaz ve nedenini açıklamazsanız, bu kameranın her zaman kapalı olduğu bir sosyal normlara yol açabilir” diye uyarıyor. Hızlı bir şekilde "birçok öğrenci istemesine rağmen herkesin onu uzak tuttuğu bir sarmal" haline gelebilir.

Buna karşı koymak için Castelli ve Sarvary, kamera politikasını sınıf müfredatına dahil etmeyi ve sınıfın ilk gününde kamera kullanımını açıkça teşvik etmeyi öneriyor. Kamera açık bir norm, öğrencilerin kameralarını kapatmalarının ana nedenini, yani kişisel görünümleriyle ilgili endişeleri ele almaya da yardımcı olabilir. Öğrenciler kamerada görülmeyi beklerlerse, saçlarını fırçalama ve uygun şekilde giyinme olasılıkları daha yüksektir. 

KAMERA KULLANIMINI TEŞVİK ETMEK İÇİN ÖĞRETMEN TARAFINDAN TEST EDİLMİŞ STRATEJİLER
Normları ele almak, öğrencilerin kamerayı her gün açacağı anlamına gelmez - yine de öğrenciler için kolaylıklar sağlamanız ve bağlamsal olarak kamera kullanımını teşvik etmeniz gerekir.

Boston'da bir görsel sanatlar öğretmeni olan Liz Byron Loya'ya göre, öğrencileri kameralarını açmaya teşvik etmenin kökleri, öğrencilerden uyum beklemekten değil, olumlu bir topluluk oluşturmaya dayanıyor. 

Byron Loya , "Hem öğretmenden öğrenciye hem de öğrenciden öğrenciye güvene odaklanın" diye yazıyor . "Güvende olduklarını ve toplulukları tarafından bakıldıklarını bilen öğrenciler, kameralarını takarken daha rahat olacaklar." 

Buzkıranlar ve oyunlar —kurgu ve sessiz filmler akla geliyor — öğrencilerin kameralarını açmalarını kolaylaştırabilir, özellikle de odak noktasının onlara daha az ve aktiviteye daha fazla odaklandığını hissediyorlarsa.

Byron Loya ayrıca öğrencileri kameralarını açmaya teşvik etmek için özel ipuçları sunar:

Katılmalarını engelleyen engelleri belirlemek için öğrencilere anket yapın.
Öğrencilere, arkalarında neler olduğunu göstermek istemiyorlarsa sanal bir arka plan kullanabileceklerini hatırlatın.
Sosyal sermayesi olan öğrencileri kameralarını kullanmaya teşvik edin.
Bekleme odasını etkinleştirin ve öğrencileri sanal sınıfa girerken tek tek selamlayın.
Öğrencileri kameralarını açmaya davet etmek için Zoom'un "Videoyu Başlatmayı Sor" özelliğini kullanın.
Canlı sunum yapma konusunda isteksiz olan öğrenciler için önceden kaydedilmiş bir video gönderme seçeneği sağlayın.
Lise öğretmeni Katie Seltzer, kameralarını kapalı tutmak isteyen öğrenciler için kamera isteğe bağlı Sokratik seminerler düzenliyor. Seltzer , "Akranlarının iç çevreye katılımını tipik olarak değerlendiren dış çemberdeki öğrenciler, duydukları güçlü yorumları yankılamak ve iç çember grubuna sorular sormak için sohbet özelliğini kullandılar" diye yazıyor Seltzer. Etkinlik, geleneksel yüz yüze sınıflardaki etkinliği yansıtan bir şekilde tam olarak katılmalarına izin verdiği için kameralarının kapatılmasıyla ilgili herhangi bir damgalama yoktur.

Vermont'taki alternatif bir lisede eski bir okul lideri ve toplum koleji öğretmeni olan Alex Shevrin Venet, öğrencileri kameralarını açmaya teşvik etmenin anahtarının öğretmenle başladığına inanıyor. Hataları modelleyin ve özgün olmaya çalışın, diye öneriyor ve öğrencilere videoda kendileri olmanın sorun olmadığını söyleyin.

Shevrin Venet , " Sesin prova edilmiş olması veya mekânınızın Instagram mükemmel görünmesini sağlama konusunda endişelenmeyin" diyor . “Evcil hayvanların ve aile üyelerinin konuk olarak göründüğü eğlenceli ve saçma anları kucaklayın. Öğrencilerin, kameraları açmanın kahkaha, arkadaşlarına gülünç suratlar ve kim oldukları gibi görünmek anlamına geldiğini fark ettikleri bir ortam yaratın. "

Kaynak: https://www.edutopia.org/article/camera-oncamera-dilemma