Bağımlılık duygusal yoksunluğu giderme çabasından başka bir şey değildir.

Bağımlılık duygusal yoksunluğu giderme çabasından başka bir şey değildir. Çocuk kendini ne kadar duygusal ihmale uğramış hissediyorsa, ihtiyacını gidermek için o kadar bağlanma çabasına girer.

Duygusal yoksunluk arttıkça bağımlılığın şiddeti artar.

Çok ilgilenilen değil ihmal edilen çocuk bağımlı olur.

Doyan ayrılır.

Ebeveynler bağımlı bir çocuk sahibi olmak istemiyorlarsa çocuklarının duygusal ihtiyaçlarını “kaliteli vakit” geçirerek gidermelidirler…

Çocuğun duygusal ihtiyaçları “vaktinde” ve “yeterince” giderildikçe bağımlı davranışları azalır…

Alıntı: Facebook Pedagog Adem Güneş Sayfasından