"Semavati Vel Ard" Anlamı?

 Euzubillahiminesheytanirracım."

“Bismillahirrahmanirrahim”

Sevgili dostlar şimdi 28. dersimize Alü İmran suresinin 180. ayeti ile devam ediyoruz.

180-) Ve la yahsebennelleziyne yebhalune Bi ma atahumullahu min fadliHİ huve hayren lehum* bel huve sherrun lehum* seyutavvekune ma behilu Bihi yevmel kiyameti, ve Lillahi miyrasus Semavati vel Ard* vAllahu Bi ma ta’melune Habiyr;

Cimrilik edenler ve Allah'ın Esmâ'nın kuvvetlerinden, lütfu olarak zatlarında meydana gelen rızıklarını esirgeyenler, bunun kendileri için hayır olduğunu sanmasınlar. Aksine, kötü! Onların alıkoydukları, kıyâmet döneminde boyunlarına asılacaktır! Göklerin ve yerin mirası (Esmâ'nın güçleriyle oluşan her şey) Allah'ındır. Allah, yaptıklarınızı (yaratıcı olarak) Habir'dir. (A.Hulusi)

Allah'ın lütfundan kendilerine verdiği nimetleri hırsla esirgeyenler, sakın bunun kendileri için hayırlı olduğunu sanmasınlar; hayır, bu onlar için daha da kötü olacaktır; hırsla tuttukları şeyler yakında boyunlarına bağlanacaktır. Kıyamet gününde bükülmüş bir tasma gibidir. Göklerin ve yerin mirası Allah'ındır; Allah, yaptığınız her şeyden haberdardır. (A.Yusuf Ali)

Ve la yahsebennelleziyne yebhalune Bi ma atahumullahu min fadliHİ huve hayren lehum Allah'ın lütfundan kendilerine verdiği nimetleri esirgeyenler, bunun kendileri için hayırlı olduğunu sanmasınlar . Çünkü hem bu dünyada hem de ahirette Allah'ın kendilerine verdiği şeylerle cimri davranışlar sergileyen insanlar; onlar her zaman zarara uğrarlar.

Dünyaya zarar verecek. Çünkü Allah'ın verdiğini sana vermek, takdirini göstermektir ve Allah'ın bu takdirlerle nimeti artırma vaadidir. Vermemek, nimete rezil olmaktır. Ve rezillik edenlere ne dünyada ne de ahirette bedel ödenmez.

bel huve sherrun lehum Aksine bu onlar için kötüdür.

Bu ayette çoğalarak bu dünyanın bir parçası olmanın ahlaki duruşunuzu nasıl bozabileceği anlatılmaktadır. Bir insan nihai amacını, tüm yaşam nedenini ve mal varlığını nasıl unutabilir. Bu ayet, insanın boş, anlamsız, amaçsız materyalizme saplanıp kalmasını engellemeye çalışır, çünkü insan bütün bu mal ve mülkün kendisine ait olduğunu zannetmeye başlayınca böyle olur. Bir insan buna başlarsa, servetini süresiz olarak koruyabilir, bunu yaparak kendini küçük bir tanrı ilan eder. Çünkü hiçbir mü'min unutmaması gereken bir gerçek vardır. Sahip olduğu her şey ona emanettir. O açıdan düşündüğünüzde ve baktığınız zaman bu vaadi ve Allah'ın emanetine sadık kalmak için her şeyi yaparsınız. Bir müminin yapması gereken ilk düşünce, kendisine emanet edilen mülkün gerçek sahibini daima aklında tutmaktır.

seyutavvekune ma behilu Bihi yevmel kıyameti, alıkoydukları şeyler, kıyâmet gününde boyunlarına burgulu bir tasma gibi bağlanır.

ve Lillahi miyrasus Semavati vel Ard* Göklerin ve yerin mirası Allah'ındır

vAllahu Bi ma ta'melune Habiyr ve Allah yaptıklarınızdan haberdardır.

Bu ayetin ilk okuyucular olan Uhud halkı için ne anlama geldiğini anlayabileceğinize inanıyorum. Bu ayetin hedefi olan kimseler, Uhud savaşında dünya malına olan yakın şehvetlerinden yenilgiyi tatmış olan savaşçılardır.

Şunu hatırlamalıyız ki, o okçular önce ganimete ulaşmak için mevzilerini terk ettikleri anda savaşı kaybetmişlerdi, üstelik Resulullah'tan akbabaların döndüğünü görseler bile yerlerinden ayrılmamaları yönünde direkt bir emir vardı. ganimetin etrafında. Bana göre o gün muharebe zaferle sonuçlansa bile onlar yine de kaybedenler arasında yer alacaklardı. Zira nefsi ve şehvetiyle olan iç çelişkilerini kaybetmiş bir insan, hiçbir dış savaşta zaferi hissedemez. Ama bir insan kendi arzularına karşı kazanırsa, kendini kontrol edebilir ve değerlerini koruyabilirse, o zaman kaybedilen bir savaş bile çok önemli değildir çünkü onu kaybedenler arasına sokamaz.

181-) Lekad semiAllahu kavlelleziyne kalu innAllahe fakiyrun ve nahnu agniya’* senektubu ma kalu ve katlehumul Enbiyae Bi gayri Hakkin ve nekulu zuku azabel hariyk;

Doğrusu Allah onların sözlerini algılamıştır: “Şüphesiz Allah fakirdir; biz zenginiz." Nebileri Hak istemedikçe katlettiklerini ve sözlerini kaydedeceğiz ve onlara "Yakıcı azabı tadın!" diyeceğiz. (A.Hulusi)

Allah, "Şüphesiz Allah fakirdir, biz zenginiz" diyenlerin alayını işitmiştir. - Andolsun, onların sözlerini ve peygamberleri haksız yere öldürmelerini (yaptıklarını) mutlaka yazacağız ve "Tadı tadın" diyeceğiz. Siz Kavurucu Ateşin cezası!” (A.Yusuf Ali)

Lekad semiAllahu kavlelleziyne kalu innAllahe fakiyrun ve nahnu agniya' Allah, “Şüphesiz Allah fakirdir, biz zenginiz” diyenlerin alayını işitmiştir. Evet, Kuran'da bazı alaylar var, Allah'ın incitici buldukları hakkında bizi bilgilendiriyor. El fazlı kufur olarak adlandırılabilirler. Küfürlü alaylar. Bu, Allah'ın rahatsız edici bulduğu alay hareketlerinden biridir. Güvenilir hadis kaynaklarına göre bu alay Medineli Yahudiler tarafından Bakara suresinin 245. ayeti gönderilirken kullanılmıştır.

Menzelleziy yukridullahe kardan hasenen feyudaifehu lehu ad'afen kesiyreten Allah'a kim borç verebilir; Allah'ın hangisini çoğaltarak geri vereceği? Bakara Suresi'nin 245. ayeti gönderildiğinde, zengin bir Yahudi bu alayı kullandı. "Bak bak. Allah fakirdir, bizim malımıza muhtaçtır, Allah bizden borç ister, o fakirdir, biz zenginiz.”

İşte bu ayeti, bu ayeti ve bahsedilen alay hareketini bir çıkış noktası olarak kullanmak, bir insanın bu gibi durumlarda ne tür ahlaki zayıflıklara sahip olabileceğini bize göstermek için. Daha önceki ayetlerimizin tercümesinde de belirttiğimiz gibi, bir insanın duruşu, duruşu bozulur ve dünyaya, malzemeye karşı zayıf düşerse; Kişi, malına, makamına ve zenginliğine fazla düşkün olursa, bir süre sonra Allah ile irtibatı kesilir ve dünyanın kulu olur. Bu yüzden birlikte yaşadığı mülklerin gerçek sahibinin kendisi olduğunu düşünmeye başlar ve onları Allah'tan alıkoymaya çalışır. Her şeyin gerçek sahibi ve emanetçisi olan Allah'tan kendisine emanet edilenleri kıskanmaya başlar.

Ülkemizde meşhur bir söz vardır. Bir baba oğluna bir bahçe bırakmış, oğlu babasına bir salkım üzüm dilemiş. Sonuç bazen bundan daha vahimdir. Bir insanın dünya malları karşısında duruşu, ganimet zihniyetine dönüşürse, o işler dünyayı cehenneme çevirir ve o zenginlik o kişi için ateş olur. Bu noktada benim yahudilik dediğim kavram ön plana çıkıyor. Bu ayetler bu toplumu bu kavram hakkında uyarmakla ilgilidir. Ben Muhammed'in ümmeti, Musa ümmeti gibi Yahudi olmayın ya da başka bir deyişle dünyalı olmayın.

senektubu ma kalu ve katlehumul Enbiyae Bi gayri Hakkin Onların sözlerini ve peygamberleri Hak'ın iradesine karşı öldürmelerini kaydedeceğiz. Bir başka ilginç nokta. Yahudilerin peygamberlerini boğazlamalarına Kuran bu günahları bir kenara bırakır. Allah katında böyle bir kibir, bir peygamberi öldürmekle eş değerdir. Bu yüzden bu ikisi bir cümlede bir araya geldi. Hareketli.

ve nekulu zuku azabel hariyk; Ve onlara söyle; “Yakıcı azabı tadın!”

182-) Zalike Bima kaddemet eydiykum ve ennAllahe leyse Bi zallamin lil abiyd;

Kendi ellerinle yaptıklarının sonucu bu. Allah, kullarına hak etmediklerini göstererek haksız yere cezalandırmaz! (A.Hulusi)

"Bu, sizden önce gönderdiğiniz (kötülükler) yüzündendir: Allah, kullarına asla zulmetmez." (A.Yusuf Ali)

Zalike Bima kaddemet eydiykum Kendi ellerinizle yaptıklarınızın sonucu budur. ve ennAllahe leyse Bi zallamin lil abiyd; Çünkü Allah kullarına asla zulmetmez.

183-) Elleziyne kalu innAllahe ahide ileyna ella nu’mine liRasulin hatta ye’tiyena Bi kurbanin te’kuluhun nar* kul kad caekum Rusulun min kabliy Bil beyyinati ve Bil’leziy kultum felime kateltumuhum in kuntum sadikiyn;

(Yahudiler) dediler ki: "Allah bize, ateşin yiyip bitireceği bir kurban getirmedikçe hiçbir Rasûl'e inanmamamızı emretti." De ki: "Benden önce Rasûller gelip size apaçık delilleri ve istediğiniz şeyleri getirdiler. Eğer sözünde sadıksan, onları neden öldürdün?” (A.Hulusi)

(Ayrıca) dediler ki: "Allah, bize ateşin (gökten) kestiği bir kurban göstermedikçe bir elçiye inanmayacağımıza dair sözümüzü aldı." De ki: "Benden önce size apaçık ayetlerle ve hatta istediğiniz şeylerle peygamberler geldi: Eğer doğru söylüyorsanız, onları niçin öldürdünüz?" (A.Yusuf Ali)

Elleziyne kalu innAllahe ahide ileyna ella nu'mine liRasulin hatta ye'tiyena Bi kurbanin te'kuluhun nar Onlar da, "Allah bize, ateşin yakacağı bir kurban getirmedikçe hiçbir Resul'e inanmamamızı emretti." demişlerdi. Onlar kimdi? Yine Medine Yahudileri. Bu ayetin ilk hedefi Medine Yahudileriydi.

Resûlullah'a iman etmemek için sebeplerini açıklıyorlardı. Aslında yakılan kurban, Mosevyanizm'deki temel kutsal ritüellerden biridir. İkinci mabet yıkılıncaya kadar Musa'nın müminleri, Allah'a olan inançlarını ve saygılarını bu şekilde kurban vererek gösteriyorlardı.

Tora'da da örneklerini gördük. Tora'daki ilk krallar, Yahudilerin büyükleri bize aynı nedeni peygamber İlyas'a veriyorlardı. İsrail oğullarının ileri gelenlerinin Yahudi kafalı olduğunu söylemenin daha doğru olacağını düşünüyorum. Söylendi; "Bize bir mucize getir ki sana inanalım. Allah'a bir kurban sun, sonra bir ateş gelir ve onu yer ki senin gerçekten bir peygamber olduğuna inanalım.

Tora'ya göre istedikleri şey canlandı. Ama yine de İlyas peygamberi taşlayarak öldürmeye çalıştılar. Tora'dan gelen gerçeklere göre İlyas peygamber kaçarak hayatını kurtarmıştı. Ve bu ayet, ilginç olan, Yahudilerin bu gibi gerekçelerle Rasulullah'a sorarken samimi olmadıklarını ve Kuran'ın onları suçüstü yakaladığını söylüyordu. Onlara geçmişlerini hatırlatmak.

Onlara cevap ver. kad caekum Rusulun min kabliy benden önce sana birçok peygamber göndermişti. Bil beyyinati ve Bil'leziy kultum onlara gerçeğin açık belgeleri verildi ve hatta ondan ne istersen onu yapıyorlar. Bakın, Tevrat'ta da gördüğümüz benzer veya belki aynı olayı Kuran bize veriyor. Sen dürüst değilsin.

Bu, yahudi olmanın işaretidir. Gerçeklerden kaçınmaya çalışmak. bahaneler yaratmak. Musevi olan kimseler, salih amel, iman, Allah'a itaat ve ibadet konularında daima mazeret ileri sürerler. Mazeretleri olan bir mantık, Yahudi zihniyetine dönüşen bir mantıktır. Bu yüzden kusurlarını kabul etmezler. Yahudi mantığı sahibi, kusurunu kabul edemez ve onu bahanelerle örter. Bu anlamda Yahudi olan ilk varlık Şeytan'dır.

Hem Adem'in hem de şeytanın suç işlediğini hatırlayın. Adem ve şeytan arasındaki fark. Suçun kökeniyle ilgili değildi. Fark sonradan oldu; suçu kabul edip af dilemek. Ama şeytan suçunu savundu, ancak Adem itiraf etti. Demek ki Adem'i Adem yapan onun kabulü ve o varlığı şeytana çeviren günahlarına meydan okumasıdır. Burada da böyle bir mantık şeytani bir mantıktır. Hataları savunan bir mantık. Bu yüzden çok merak ediliyor.

kuntum sadikiyn'de felime kateltumuhum; "Öyleyse eğer gerçekten dürüstsen, o zaman neden onları öldürdün?" Kuran'a sorar. Allah size daha önce peygamberler göndermişti, değil mi? Öldürülen peygamberlerden ikisi hakkında çok şey biliyoruz. Zachariah ve John. Bu ikisinin baba ve oğul olma ihtimali kuvvetli. İkisi de hayatlarını Yahudi taşlarının, Yahudilerin kılıçlarının ve Yahudi zulmünün altında vermişti. Bunlardan biri, peygamber Zekeriya bir koç gibi ikiye bölündü, diğeri ise peygamber Yuhanna; başı kesilerek Roma valisine altın bir tabakta sunuldu.

Bu iki örneği hatırladığımızda, Allah'ın dilediğini de anlayabiliriz.

Son peygamber geldiği ve dirilerden olmadığı için bu iradenin bizim için ne önemi var diyebilirsiniz. O halde bu ayetin bize vermesi gereken ders nedir? Artık peygamberlerin hayatlarıyla ilgili değil, bir peygamberin mirasıyla ilgili. Bir peygamberin mirasını yok etmek, onu öldürmek gibidir. Bir peygamberin ayetlerini, yolunu ve öğretilerini yok etmek. Diğer bazı bakış açılarına göre, ahlaki borçlarımızı ödeyememek, bir peygamberi boğazlamaktan çok daha kötüdür.

Bir peygamberin bedenini hedef alan bir saldırı, onun bedeni ile sınırlıdır. O yok olabilir ama mesajı kalıcıdır. Ama bir peygamberin mesajına yapılan saldırı, onun vücuduna yapılan saldırıdan daha kötü izler bırakır. Bu yüzden bu ikisini ayırmalıyız.

1- Kendi varlıklarına, bedenlerine ve yaşamlarına yönelik saldırılar.

2-Geride bıraktığı mesajlarına, mirasına saldırılar

İkinci tür bir saldırının, sonraki etkiler göz önüne alındığında, birinci türden çok daha tehlikeli ve daha kötü olduğuna inanıyorum.

Söylediği buydu. İsa'nın Matta İncil'de Jarusalem'i aradığını hatırlıyorum. "Jarusalem, ey peygamber katili Jarusalem." Yuhanna peygamberden de benzer bir çağrı vardır. Paul'un da bir referansı olan Kointos'a yazdığı bir mektupta olduğuna inanıyorum. “Ey Yahudiler, kendi peygamberlerinizi öldürmediniz mi?” diyerek. Onları bu sözlerle suçlamak. Bugün mevcut İncil bile, peygamberlerinin mirasına Yahudi olan İsrail oğullarının ihanetini belgelemektedir.

184-) Fein kezzebuke fekad kuzzibe Rusulun min kablike cau Bil beyyinati vezZuburi vel Kitabil muniyr;

Seni inkar ettikleri gibi, senden önce apaçık deliller, ilâhî ve aydınlatıcı bilgilerle gelen Rasûlleri de yalanladılar. (A.Hulusi)

Eğer seni yalanlarlarsa, senden önceki apaçık ayetler, kitaplar ve aydınlanma kitabı ile gelen elçiler de reddedildi. (A.Yusuf Ali)

Fein kezzebuke fekad kuzzibe Rusulun min kablike Rabbimiz Resulallah'ın gönlünü rahatlatmaya çalışır ve der. “Seni yalanladıkları gibi, senden önceki peygamberleri de yalanladılar. Ayrıca onları yalancı olmakla suçluyorlar.”

cau Bil beyyinati vezZuburi vel Kitabil muniyr; Onlar da apaçık delillerle, ilahi ve aydınlatıcı bilgilerle gelmişlerdi. Bu, Rabbimizin Resûlullah için bir tesellisidir. Bu sadece senin başına gelmediği gibi. Taşlanan ilk peygamber sen değilsin. İlk hakaret eden değil. Bugün getirdiklerinizi getiren birçok kişi vardı ve birçoğu bugün aldığınızdan daha ağır bir muamele gördü.

Kur'an, peygamberlik geleneğinin gerçekten acı bir hadise olduğunu bildirmektedir. Buradaki mesaj şudur, büyük davalar için savaşan insanlar büyük acılara, büyük ıstıraplara dayanmaya ve büyük bedeller ödemeye hazır olmalıdırlar. Bu yüzden Rabbimiz, sevgili Rasûlullah'ı geçmiş nübüvvet geleneğini hatırlatarak teselli etmeye çalışmıştır.

185-) Kullu nefsin zaikatul mevt* ve innema tuveffevne ucurekum yevmel kiyameti, femen zuhziha anin nari ve udhilel cennete fekad faz* ve mel hayatud dunya illa metaul gurur;

Her bireysel bilinç ölümü tadacaktır (biyolojik beden olmadan yaşam sonsuza kadar devam edecektir). Kıyamet döneminde (biyolojik bedeninizi takip eden dönemde) amellerinizin mükâfatı tam olarak verilecektir. Kim yanmaktan (acı çekmekten) kurtulur ve cennete girerse, şüphesiz o kurtulmuştur. Dünya hayatı, (pişmanlıkla sonuçlanan) vesveseli bir zevkten başka bir şey değildir. (A.Hulusi)

Her nefis ölümü tadacaktır: Ve size ancak kıyamet gününde mükâfatınızın tamamı verilecektir. Ancak Cehennemden uzak tutulup cennete giren kurtuluşa ermiş olur.Çünkü dünya hayatı aldatıcı bir mal ve eşyadan başka bir şey değildir. (A.Yusuf Ali)

Kullu nefsin zaikatul mevt Her nefis ölümü tadacaktır. Bu ifade başka bir anlamla çevrilebilir. zaika kullanılır. Fiil olarak değil isim olarak gelir. “Seyazugül mevt” denilebilir ama zaikatul mevt olarak kullanılır .

Bir isim fiil olarak geldiğinde zaman ve mekanda bir sürekliliğe işaret eder. Ve bunu yaptığında cümle bize adeta bir işi, bir alışkanlığı, bir mesleği gösteriyor. Her yaşam işgali ölümdür. Her ego, her insan, her yaşam ölür. Ölmek bir meslektir. Başka bir çeviride olduğu gibi her varlık sürekli ölür ve takip ederek sürekli dirilir.

İnsan vücuduna baktığında bu gerçeği görebilir. Binlerce hücre bir anda ölür ve o anda yeni hücreler yeniden üretilir. İnsan her nefeste ölümü ve dirilişi aynı anda tadar. Verilen her nefes bir ölümdür ve alınan her nefes bir yaşamdır. Her gece bir ölümdür ve her sabah yeniden diriliştir. Bu yüzden Kuran diyor ki, yeteveffakum Bil leyli… (Enam/60) seni her gece öldürür (uykuyu ölüm olarak gösterir) O halde çevirimizi Kullu nefsin zaikatul mevt olarak her nefis sürekli olarak yaşamı ve ölümü tadacaktır.

ve innema tuveffevne ucurekum yevmel kiyameti ve kıyamet gününde yaptıklarınızın mükâfatını tam olarak alacaksınız.

femen zuhziha anin nari ve udhilel cennete fekad faz kim kendini ateşten kurtarıp cennete ulaşmayı başarırsa o özgürleşir. Gerçek mutluluğa ve neşeye ulaşır.

ve mel hayatıud dünya illa metaul gurur; Dünya hayatı, aldatıcı bir zevkten başka bir şey değildir.

Bu ayetin aslında herhangi bir tercümeye ihtiyacı yoktur. Kalbimizin en derin yerlerine ulaşır. İnsanın ölümsüz tarafına hitap eder ve ona sonsuz bir gerçeği hatırlatır. Ey insan alâ külli hal öleceksin. Ölümden kaçmaya çalışan sen; Sen gerçeği unutmaya çalışan, buna her zaman tanık olsa bile. Unutma hayatın ilk ve en büyük gerçeği ölümdür çünkü doğmak ölümün en büyük kanıtıdır. Bu yüzden öleceksin.

Ey çağdaş insan; Mezarlıkları şehir dışına taşıyarak ölümü hayattan atabileceğinizi mi düşünüyorsunuz? Bildiğiniz gibi modern öncesi dönem İslam mimarisi şehirlerin ortasına türbeler inşa eder. İnsanlar sabahları perdelerini açarken onları ilk selamlayan ölüleri, geçmişleri oluyordu. Atalarını görüyorlardı. Mezar taşlarıyla konuşuyorlardı ve ölülerini kalplerinde taşıyorlardı.

Bu yüzden ölüyorlarmış gibi yaşadılar ve yaşıyorlar gibi öldüler. Ölümden korkuyorlardı, ondan korkmuyorlardı.

Sonuç olarak bir gün ölümü tadacaklarını hiç unutmadılar. Onlar bu gerçekle, hem ölümle hem de yaşamla barışıktı. Ancak modern insanın yaşamla sorunları olduğu için doğal olarak ölüme karşı da kendi sorunlarını yaratır.

Modern insan, gerçeğe, gerçeğe karşı takıntılı ve kavgacı doğası nedeniyle, gerçeğin en gösterişli yönü olan ölüme karşı bir noktada bir duruş oluşturması normaldir. Bu yüzden ölümü hayatından çıkarmaya çalıştı. Yapamayacağını anlayınca, bu gerçeği unutmak için kendini dünyevi zevklere attı. Ne yazık ki, zaten yaşayanlar arasındayken öldü. Yokmuş gibi yaşadı ve öyle öldü ki ölüm bile farkı bulamamış. Modern bir insan böyle oldu. Ölüm hakkında konuşmak için önce yaşam hakkında konuşmalıyız. Yaşayan ölüler. Ya da başka bir deyişle ayakta duran ölüler, sürünen ölüler, onlar adına yaşamdan bahsetmek mümkün değil.

[ Ek Bilgi: Ölüm gerçeği hakkında detaylı açıklama Ankebut/57 veya http://www.ahmedhulusi.org/yazi/olum-nedir-olumun-icyuzu.htm . ]

186-) Le tublevunne fiy emvalikum ve enfusikum ve letesmeunne minelleziyne utul Kitabe min kablikum ve minelleziyne eshreku ezen kesiyra* ve in tasbiru ve tetteku fe inne zalike min azmil umur;

Elbet mallarınız ve kendiniz (nefsleriniz) tarafından imtihan edileceksiniz. Senden önce kendilerine hakikat bilgisi verilenler ve düalistler tarafından sövüleceksin. Ama sabredip kendinizi korursanız (bilin ki) bu ancak kararlılıkla olur. (A.Hulusi)

Elbet mallarınızda ve canlarınızda imtihan edileceksiniz; Sizden önce kendilerine kitap verilenlerden ve Allah'tan başka ortaklara tapanlardan elbette sizi üzecek pek çok şey işiteceksiniz. Ancak sabreder ve kötülükten sakınırsanız, o zaman bu büyük bir çözüm olacaktır. (A.Yusuf Ali)

Le tublevunne fiy emvalikum ve enfusikum Muhakkak malınız ve nefsiniz tarafından imtihan edileceksiniz.

Ölüm gerçeğini hatırlatan bir ayetten sonra, yanına canları ve malları koyuyor.

Unutmayın, Kuran ehli; Bugün incelediğimiz ilk ayet de mallarla ilgiliydi. Kuran hazırlık yapıyordu. Bizi hazırlıyordu. Zenginlik ve hayatın bize emanet edilmiş iki gerçek olduğunu hatırlattı. Bu yüzden bu ikisi şimdi bir araya geliyor çünkü ikisi de bizim için test aracı.

Le tublevunne fiy emvalikum ve enfusikum Muhakkak malınız ve nefsiniz tarafından imtihan edileceksiniz.