Türkler Anadolu'yu Neden Yurt Edindi?

Antik çağ ve klasik dünya tutkunları, Küçük Asya'nın – modern Türkiye'nin – eskiden Türk olmayan çeşitli halkların yaşadığını çok iyi bilirler. Bu insanların çoğu Hint-Avrupa dillerini konuşuyordu ve Hititler, Frigler ve Luvileri içeriyordu (Troya muhtemelen bir Luvi şehriydi). Büyük İskender'in fetihlerinden sonra Küçük Asya, çoğunlukla Helenleştirildi ve 11. yüzyıla kadar sağlam bir şekilde Yunan kaldı; bölgenin doğu kesimlerinde, antik çağlardan beri olduğu gibi, Ermeniler çoğunluğu oluşturdu.

MS birinci binyılın ikinci yarısında, Türk halkları  batı Moğolistan'ın Altay dağlarındaki orijinal vatanlarından yavaş yavaş Orta Asya'nın çoğuna akıyordu. Hem yerleşik hem de göçebe İranca konuşan insanları yavaş yavaş yerinden ettiler veya asimile ettiler. Ama bugün Türk halklarının en yoğun olduğu Türkiye'ye nasıl geldiler?

11. yüzyılda Türkler, daha sonra Yunanlılar tarafından kontrol edilen Küçük Asya'nın (Anadolu) kenarlarında görünmeye başladı. Türklerin çoğu, Bizans İmparatorluğu'nun doğusundaki yerel Arap ve Pers hükümdarlarının ve Küçük Asya'daki baskın devletler olan Ermenistan'ın hizmetinde olan paralı askerlerdi. 1037'de, bir Türk devleti olan Selçuklu İmparatorluğu, Orta Asya'da İran'ın kuzeydoğusunda kuruldu ve hızla İran, Irak ve Levant'ın çoğunu ele geçirdi. 1060'larda Selçuklu İmparatorluğu, Bizans'ın Küçük Asya'sını sınırladı . Türklerin bir azınlık olduğu ve İranlı, Arap ve Kürt çoğunluğu yöneten bir azınlık olduğu belirtilmelidir.

Türkler için ana stratejik tehdit, Mısır merkezli Fatımi Halifeliği idi. Fatımiler İsmaili Şii idi ve o sırada Türkler Sünni İslam'ı desteklerken Kudüs ve Mekke'ye hükmetti. Bağdat'taki Sünni Halife onların kuklasıydı. Bu zamana kadar Halife durmuştu .Selçuklu sultanları iktidardayken herhangi bir siyasi rol oynamak. Birçok imparatorlukta olduğu gibi, göçebe yöneticiler ile yerleşik bir nüfus arasındaki çatışmalar nedeniyle birçok sorun ortaya çıktı. Bu nedenle Selçuklu egemenliğindeki birçok Türk boyları, huzursuz olmaları ve bazen Selçuklular tarafından yönetilen yerleşik nüfusa baskınlar yapmaları nedeniyle Selçuklular için aslında sorun teşkil ediyordu. Sonuç olarak, birçok Türk kabilesi ve ailesi, Bizans İmparatorluğu sınırları da dahil olmak üzere Selçuklu İmparatorluğu'nun sınırlarına yerleştirildi. Anadolu'ya yapılan Türk akınları Bizanslıları oldukça rahatsız etti.

1045'te Bizanslılar Ermenistan'ı fethetti . Selçuklularla olan hudutları, oradaki aralıklı savaşlar nedeniyle özellikle güçlü ya da barışçıl değildi. Ayrıca birçok Ermeni, Bizanslıları sevmedi ve Türk akınlarına direnmelerine yardım etmedi. Sonunda, 1071'e gelindiğinde, sürekli Türk akınlarına çileden çıkan Bizanslılar, Türk tehdidini kesin olarak ortadan kaldırmak için büyük bir orduyu sınırlarına taşımaya karar verdiler. Ne yazık ki, bu özellikle iyi bir fikir değildi, çünkü güçleri, hafif silahlı kabile savaşçılarına karşı sınır kalelerini yönetmekte yatıyordu. Meydan muharebesi yapmaya kalkışarak, aynı zamanda tam bir yenilgiyi de göze aldılar.

Bu makaleden hoşlanıyor musunuz? Tam erişim için abone olmak için buraya tıklayın. Ayda sadece 5 dolar.

Ayrıca Selçuklu Türkleri, Bizanslıları düşman etmek istemiyorlardı. Devlet aygıtı Mısır'a yönelikti; Bizanslılara akın yapanlar sadece merkezi Selçuklu kontrolü altında olan aşiretlerdi. Bizans İmparatoru IV. Romanus Diogenes, doğu sınırına yaklaşık 40.000 asker göndererek Selçuklular için daha önce olmayan bir tehdit yarattı ve Selçuklu Sultanı Alp Arslan'ı Küçük Asya'dan gelen tehdide karşı uyardı. Böylece Bizanslılar, Türklerin dikkatini Mısır'dan uzaklaştırarak, İran ve Orta Asya'dan Küçük Asya'ya bir Türk ordusu getirdiler.

Selçuklu ve Bizans orduları, Bizanslıların ezildiği Türkiye'nin doğusunda Malazgirt'te karşılaştı. Bu, muhtemelen Küçük Asya'da Türk gücünün kurulmasıyla sonuçlandığı için tarihin en belirleyici savaşlarından biridir . Savaşın Bizanslılar tarafından ihanet nedeniyle kaybedilmiş olması muhtemeldi , çünkü Konstantinopolis'teki alternatif mahkeme gruplarına ait generaller tarafından komuta edilen birlikler, civarda olmalarına rağmen savaşa hiç gelmediler ve daha sonra evlerine döndüler.

Sultan Alp Arslan, İmparator Diogenes'i yakalayıp evine göndermeden önce ona cömert şartlar teklif etti. Ancak kısa bir süre sonra, Bizans imparatorluğu Diogenes ve taht için diğer adaylar arasında bir iç savaş yaşadı ve birkaç general onun Türklerle olan anlaşmasını bozdu. Bu, Küçük Asya'yı askerlerden yoksun bıraktı ve Türklere burayı işgal etmek için iyi bir sebep verdi. 1081'de İstanbul'dan İstanbul Boğazı'nı geçtiler. Bizanslılar ve Haçlılar daha sonra Küçük Asya'da bir miktar toprak geri aldılarsa da, o zamandan beri bölgenin çoğunluğu Türk kontrolünde kaldı.

Ancak bu dönemde Orta Doğu ve Güney Asya'daki birçok devlete Türk grupları hakim oldu. Neden Türkiye'de çoğunluk oldular? Selçuklu zaferinden sonra, birçok Türk Küçük Asya'ya akın etti, küçük devletler kurdu ve yerli nüfusu yönetti. Müteakip Moğol istilalarının ardından, İran ve Orta Asya'daki eski topraklarından kaçan daha da fazla akın etti. Egemen bir azınlığın, kararsız, kaotik sınır durumu nedeniyle nihayetinde çoğunluk nüfusu içinde asimile olduğu diğer birçok durumun aksine, Türkler nüfusa asimile olmadılar. Gerçekten de, birçok yerli (etnik Rumlar ve Ermeniler) kendilerini koruma için Türk savaş ağalarına müşteri olarak bağladılar.Türk dinine (İslam'a), diline ve kültürüne asimile olmak yerine tam tersi.

Bu, bir azınlığın kendi kültürünü çoğunluğa empoze ettiği, elit egemenliği olarak bilinen kültürel bir süreçtir. Küçük Asya'nın Türkleştirilmesi , bugünün Türklerinin çoğunluğunun, Özbekler ve Kazaklar gibi Orta Asya Türk halklarından ziyade, genetik olarak Rumlar ve Ermenilerle daha yakından ilişkili olduğu gerçeğinde açıkça görülmektedir. Böylece, Küçük Asya'da Türk kültürü egemen olurken, Türklerin kendileri de genetik olarak yerli nüfusla hızla kaynaştı. Bu, günümüz Anadolu Türk nüfusu arasında gerçek bir Orta Asya genetik bileşeninin olmadığı anlamına gelmez. Genetik araştırmalar , Türk genetik karışımının yüzde 9 ila 15'inin  Orta Asya'dan geldiğini gösteriyor.

Küçük Asya, kalbi olan Bizans İmparatorluğu'nun en kalabalık bölgesiydi. Onsuz, imparatorluğun uzun vadede rekabet etmek için yeterli kaynağı yoktu. Rumların Türklerden farklı bir dine mensup olmaları da Türkleştirmeye yardımcı oldu. Yunanlıların İslam'a geçmesi, bunu çoğu kez Müslüman Arap ve İran bölgelerinde mümkün olmayan bir fenomen olan "Türkleşmek" yoluyla yapacaktı. Ayrıca, geç Osmanlı İmparatorluğu'nda resmi düzeyde yerel diller değil, Türkçe egemendi. Tüm bu faktörlerin bir sonucu olarak, yoğun nüfuslu Küçük Asya, Orta Asya'daki orijinal anavatanlarından uzakta, Türkçe konuşan halkların en yoğun olduğu dünya bölgesi haline geldi. Bu olay, gelecek yüzyıllar boyunca küresel jeopolitik üzerinde büyük bir etki yarattı.