Serbest Düşen Asansör Deneyi Ne Demek

Einstein’in ‘Serbest Düşen Asansör’ isimli bir düşünce deneyi var.

Çok yüksek bir gökdelenin tepesinden bindiğiniz asansörün ipleri kopsa artan bir hızda aşağı düşmeye başlasanız. Asansördeki insanların tüm ömrü de bu kadar olsa. Yani asansörde doğup, aşağı düşünce sona eren bir yaşam süresi. Ve bu nesiller boyunca devam etse.

Yani, ‘düşen asansör’ bu kişilerin hayattayken bildikleri tek gerçek olacak ve ‘yerçekimi’ denen kuvvet onların bilinçlerinde var olmayacak.

Aşağı düşen asansörde göz hizasından serbest bırakılan bir kalem, aynı noktada havada süzülecek ve ona dokunmadığınız sürece de göz hizanızda kalacaktır. İki kütle de (siz ve kalem) aynı hızda aşağı doğru düşüyorsunuz.

Ancak, asansördeki yerçekiminden habersiz kişiler için, yerçekiminin varlığını düşündürecek hiçbir kanıt yok. Onlar bilmese de, onların fizik kuralları öznel (sübjektif) ve sadece o asansörün içinde geçerli!

[Nitekim, Özel Görelilik Kuramı ya da İzafiyet teorisini geliştiren Einstein da, 'gerçekliliği' kapsayan tüm kuralların, zihnimizin algılayabildiği fizik kurallarıyla limitli olmadığına inanırdı.]

“Rüyalar, sadece sürdükleri sürece gerçektir derler. Aynı şey hayat için de söylenemez mi?”

Ya tüm evren bir çeşit asansörün içindeyse!

Ya bize zorla kabul ettirilen dünya sahte ve hiçbir şey gerçek değilse? İşte o zaman her şey mümkün olmaz mı?