ESKİ TÜRK KIZ İSİMLERİ VE ANLAMLARI

Çocuk sahibi olacağını duyan anne ve babalar bebeklerine ne ad koyacağı konusunda kararsız kalır, genellikle günümüzde çok popüler olan isimleri tercih ederler ama bazı anne ve babalar atalarımızın çocuklarına verdikleri isimleri bebeklerine ad olarak koyarak onlarında asil bir şekilde büyüyeceği inanışına sahiptir. Özellikle Selçuklu ve Osmanlı dönemine ait isimler çok araştırılır. Biz de sizlere eski Türklerin çocuklarına en çok verdikleri erkek ve kız isimlerini hazırladık.

Abay: Aydınlık, hayret veren
Abı: Can, ruh, soyluluk
Abike: Yüksek gönüllü
Acunay: Dünya güzeli
Aça: Toplumda saygı gören kişi, analık derecesinde saygıya değer hanım
Adak: Söz, bağış
Adal: Sadık
Adar: Adayan kişi
Adberilgen: Adına layık ve ününü hak eden kişi
Ağıç/Ağış: Hazine
Akay: Ay'ın en güzel anı, Yenisey Türklerinde "hanımefendi" yerine geçen hitap
Akbel/Akçın: Dürüst, sağlam kişilikli
Akınay: Türkistan'da kadın ozanlara verilen ad
Akkara: Zıtların bütünlüğü
Alaca: Karışık renkli
Alas/Alaz: Şamanlarda ateş tanrısı
Alçin: Kızıl bir çalı kuşu
Alkım: Gökkuşağı, gerdan
Anat: Anı, yakın, hısım
Andaç: Anı olsun diye verilen veya alınan hediye
Asena: Efsanevi dişi kurdun adı, yakın, yakınlık duyulan
Avar/Abar: Heybet, dirençlilik
Ayana: Eski bir Türk tanrıçası
Ayçıl: Ay ışığı
Ayda: Ay kadar güzel, dere kenarlarında yetişen hoş kokulu çiçek
Aydilge: Suyun ruhu
Ayzıt: Şamanlarda ay tanrıçası

Bağdu: Işık
Bağlan: Demet, bağlılık, kızıl bir su kuşu
Balkın: Parlak
Balkır: Yağmurun ardından çıkan güneş
Bangu (Mengü, Bengü): Sonsuzluk, sonsuz
Banıçiçek: Kutsal çiçek
Başak: Buğday başı, okun ucuna takılan sivri demir, sümbül
Becet/Bezen: Süs
Begüm: Eski Türklerde "bey"in kadınlardaki karşılığı, "hanımefendi"
Belçin: İz
Belen: Alim, geçit, dağ yolu, sırt
Belgin: Net
Belik: Doruk, saç örgüsü
Benice: Sonsuzluk
Beril: Cömert, fedakar
Beyge: Küçük hanım
Beylem: Çiçek demeti
Bibi: Kibar, eğitimli, saygıdeğer hanım
Bige: Bakire, bey kız, saygıdeğer kız
Bigem: El üstünde tutulan kız
Bilge: Bilgin, ulu kişi
Birçe: Biricik
Böken: Ahu, ceylan
Büke: Genç kız, küçük hanım, bükü, ejderha

Çağıl: Su sesi
Çağla: Dürüst
Çilde: Kışın en soğuk günü
Çolpan: Kuzey yıldızı

Ebren: Evren
Esrigün: Fırtına

Gökçe: Zarif, göz alan

Iraz: Mutluluk

İncesen: Huzur
İynem: Yaren, dost

Laçin: Yırtıcı kuş

Okşan: Benzeyen
Olcay: Şans
Oylum: Çukur

Öktem: Bilge
Öyke: Öfkeli, sinir
Öykünç: Benzetme
Özden: Samimi
Özge: Başka, yabancı

Pelin: Keskin kokan yayla çiçeği

Sağın: Düşünce, kıvılcım
Sayina: Yaz mevsimi

Tanla: Mucize, şaşkınlık
Tansu: Armağan
Tilbe: Dilek, dilenen şey
Tomris: Demir ucu ya da demir sesi
Tunay: Evlatlık kız çocuk

Umar: Umutlu
Umay: Koruyucu (Eski Türk tanrıçalarından, hala tüm Kuzey Türkleri çocukları sevdiğine ve koruduğuna inanır)

Yaldız: Parlayan
Yeliz: Hava alan, havadar

Zeren: Anlayışlı