Çocuklarda Okul Korkusu Nasıl Yenilir?

Normal ayrılık kaygısı tipik olarak 18 ila 24 ay arasında ortaya çıkar. Bu yaştaki çocuklar, ebeveynlerinden ayrıldıklarında yapışabilir, ağlayabilir ve/veya öfke nöbetleri geçirebilir. Ancak, bazı büyük çocuklar evden uzakta olmakta zorluk çekmeye devam ediyor. Bu çocukların ebeveynleri genellikle dikkatli ve sevecendir, ancak aşırı korumacı olabilirler. Sonuç olarak, bazı öğrenciler özgüven ve okul hayatıyla başa çıkma becerisinden yoksundur. Okul fobisi için daha yüksek risk gösteren bir çocuk, kardeşi olmayan, en küçük çocuğu veya kronik hastalığı olan bir çocuktur.

Çoğu çocuk şu ya da bu zamanda okula gitmeye karşı çıkar. Bununla birlikte, okul fobisi olan bir çocuk, genellikle belirsiz nedenlerle birçok günü kaçırır. Ebeveynler, çocukları mantıksız bir şekilde endişeli, depresif, korkmuş görünüyorsa ve/veya düzenli olarak derse katılamayacak kadar hasta olduğunu söylüyorsa endişelenmelidir.

Okul fobisinin belirtileri şunlardır:

Sık görülen karın ağrıları ve bulantı, kusma, ishal, bitkinlik veya fiziksel bir rahatsızlığa bağlanamayan baş ağrıları gibi diğer fiziksel şikayetler.
Bir ebeveynden veya bakıcıdan ayrılmak gerektiğinde yapışkanlık, öfke nöbetleri ve/veya panik.
Karanlıktan ya da bir odada yalnız olmaktan korkmak.
Uyumakta zorluk ve/veya kabus görme.
Hayvanlardan, canavarlardan, okuldan vb. abartılı korkular.
Kendinin veya başkalarının güvenliği ile ilgili sürekli düşünceler.
Okuldan kaçınmaya katkıda bulunan nedenleri ararken hem ev hem de okul sorunlarının dikkate alınması gerekir.
Ev Sorunları : Bir çocuk…

Taşınma, hastalık, ayrılık, boşanma, ölüm, depresyon veya mali sorunlar gibi bir aile değişikliği yaşıyor olmak.
Uzun bir hastalık nedeniyle okula devamsızlık.
Okulda değilken bir ebeveynin bölünmemiş ilgisinin tadını çıkarın.
Okul ödevlerini tamamlamak yerine televizyon izlemesine, video oyunları oynamasına veya oyuncaklarla oynamasına izin verin.
Kendisinden uzak durmanın zararlı olabileceği fikrini pekiştiren aşırı korumacı bir ebeveyne sahip olun.
Evde yaklaşan bir trajediden endişeli olun.
Çocuk okuldayken evde bir yetişkinin bir aile üyesine zarar verebileceğinden korkun.
Mahalle şiddeti, fırtına, sel, yangın vb.
Okul Sorunları : Bir çocuk…

Bir öğretmen veya diğer okul personeli tarafından eleştiri, alay, yüzleşme veya cezadan korkun.
Öğrenme güçlükleri var - örneğin, yüksek sesle okumaktan, sınavlara girmekten, düşük notlar almaktan, soruları yanıtlamak için çağrılmaktan veya bir sahnede performans sergilemekten korkmak.
Mükemmel test puanları alamamaktan korkun.
Belirli bir şarkıyı söylemek, belirli bir oyun oynamak, okul toplantısına katılmak, yemekhanede yemek yemek veya akranların önünde beden eğitimi için kıyafet değiştirmek gibi okul etkinliklerine karşı duyarlı olun.
Zayıf atletik yetenek sergilemek, bir takım için en son seçilmek veya iyi performans göstermediği için gülünç olmak.
Görünüş, kıyafet, kilo, boy vb. nedenlerle alay etme korkusu.
Zayıf sosyal etkileşim becerileri nedeniyle sosyal olarak yetersiz hissetmek.
Okulda, okula giderken veya okuldan dönerken veya okul servisinde akran zorbalığının kurbanı olun. (bkz. Zorbalık için Eğitimci Kılavuzu).
Fiziksel zarar tehditleri alın.
Yeni bir okula uyum sağlamakta zorluk çekiyorsanız (bkz. Çocukların Okul Geçişleriyle Başa Çıkmalarına Yardımcı Olmak).
Okul tuvaletinin kullanımıyla ilgili tuvalet sorunları var.
Yeni halıya, güzel kokulu temizlik malzemelerine ve/veya yetersiz havalandırılan sınıflara karşı çevreye duyarlı olun.
Genellikle, okul reddi, özellikle bir ebeveyn okula devam etmekte ısrar ederse, yalnızca kısa bir süre sürer. Ancak sorun devam ederse, birleşik bir ev ve okul yaklaşımı oluşturmak için okul personeli ile istişare gerekli olacaktır. Göz ardı edilirse, kronik okul fobileri akademik performansın, akran ilişkilerinin, iş kalitesinin bozulmasına neden olabilir ve muhtemelen yetişkin kaygısı, panik atak veya psikiyatrik bozukluklara yol açabilir. Bu nedenle, okul fobisi olan bir çocuğun sorunları, korkularının azaltılabilmesi için erken ele alınmalıdır. Temel adımlar, sorunu tanımak, çocuğun rahatsızlığının altında yatan nedeni veya nedenleri keşfetmek ve zorluğu hafifletmek için okul profesyonelleriyle çalışmaktır. Ebeveynlerin kendilerini, çocuklarının iyiliği için birlikte çalışan bir ekibin parçası olarak görmeleri gerekir.

Ebeveynler ne yapabilir?

1. Meşru bir hastalığı olup olmadığını belirlemek için bir hekime çocuğu muayene ettirin.
2. Çocuğun neden gitmek istemediğine dair herhangi bir ipucu bulmak için okul hakkında konuşmasını dinleyin.
3. Kaygıları paylaşmak için çocuğun öğretmeni, okul psikoloğu ve/veya okul danışmanıyla konuşun.
4. Okuldan kaçınmanın olası bir nedenini veya nedenlerini birlikte belirleyin.
5. Çocuğun okula uyum sağlamasına yardımcı olmak için okul ve ev ortamlarını değiştirmek için uygun bir eylem planı geliştirin.

Alıntı: http://www.kellybear.com/TeacherArticles/TeacherTip51.html