Öğretmen haberleri ve gelişmelerden hemen haberdar olmak için Telegram kanalımıza katılın!
Çocuğunuzun Zorbalık Gördüğüne İlişkin İşaretler
Zorbalık, güç veya güç dengesizliğini içeren kasıtlı, saldırgan ve tekrarlanan bir davranıştır.
Birkaç biçimde olabilir:
Fiziksel (vurmak, yumruk atmak, dövmek)
Sözlü (alay, lakap takma, tehditler)
Duygusal (jestlerle sindirme, sosyal dışlama, tehditler)
Cinsel
Irkçı Zorbalık
Siber zorbalık (Çevrimiçi taciz, nefret mesajları, tehditler, kimliğe bürünme ve diğer dijital kötüye kullanım)
taciz
Uyarı işaretleri:
Çocuğunuz eve yırtık, hasarlı veya eksik giysi, kitap veya diğer eşyalarla geliyorsa
Açıklanamayan kesikler, çürükler ve çizikler var
Vakit geçirdiği, varsa çok az arkadaşı vardır.
Okula gitmekten, okula yürüyerek gidip gelmekten, okul servisine binmekten veya akranlarıyla organize etkinliklere katılmaktan korkuyor gibi görünüyor
Okula gidememek için bahaneler bulur veya uydurur
Okula giderken veya okuldan dönerken yoldan uzun bir yol alır
Okul çalışmalarına ilgisini kaybetti veya aniden okulda başarısız olmaya başladı
Eve geldiğinde üzgün, huysuz, ağlamaklı veya depresif görünür
Sık sık baş ağrısı, karın ağrısı veya diğer fiziksel rahatsızlıklardan şikayet eder.
Uyumakta güçlük çekiyor veya sık sık kötü rüyalar görüyor
İştah kaybı yaşar
Endişeli görünür ve düşük benlik saygısından muzdariptir
Not: Engelli çocukların zorbalığa uğrama riski diğer çocuklara göre daha yüksek olabilir.
Çocuğunuzun zorbalık kurbanı olduğundan şüpheleniyorsanız ne yapmalısınız?
Yukarıdaki işaretler zorbalık belirtileridir, ancak aynı zamanda başka suistimallerin de işaretleridir. Çocuğunuz bu işaretlerden herhangi birini gösteriyorsa, neler olup bittiği hakkında daha fazla bilgi edinmek için onlarla konuşun ve okul personeli ile konuşun.
Çocuğunuzla konuşurken sadece zorbalığa uğrayıp uğramadığını sormayın.
Buna yaklaşmanın daha iyi bir yolu şunu söylemektir :
“Haberlerde zorbalık hakkında çok şey duydum. Sizin okulda da öyle mi?"
"Senin için endişeleniyorum. Okulda seninle alay eden veya sana zorbalık yapan çocuklar var mı?”
“Okulda seninle kötü bir şekilde dalga geçen çocuklar var mı?”
“Okulda seni terk eden veya bilerek dışlayan çocuklar var mı?”
Bazı ince sorular:
“Bu yıl okulda özel arkadaşların var mı? Onlar kim? Kiminle takılıyorsun?"
“Öğle yemeğinde ve otobüste kiminle oturuyorsun?”
“Okulda gerçekten sevmediğin çocuklar var mı? Neden onları sevmiyorsun? Seni hiç seçiyorlar mı ya da seni hiçbir şeyin dışında bırakıyorlar mı?”
Çocuklarınız veya gençleriniz zorbalığa maruz kalıyorsa, aşırı tepki vermeyin. Onları sevdiğinizden emin olun, bu sizin suçunuz değil ve onlara yardım edeceksiniz. Sizinle her şey hakkında konuşabileceklerini bilmelerini sağlayın.
Çocuğunuzun/gencin okulu ile konuşun. Öğretmenleriyle konuşmak için arayın veya bir randevu ayarlayın. Çocuğunuzla okullarındaki diğer akranları arasındaki ilişkileri anlamak için muhtemelen en iyi konumda olan kişiler öğretmenlerdir.
Çocuğunuzla ilgili endişelerinizi paylaşın ve öğretmene aşağıdaki gibi sorular sorun:
“Çocuğum sınıfındaki diğer öğrencilerle nasıl geçiniyor?”
“Boş zamanını kiminle geçiriyor?”
“Çocuğumun diğer öğrenciler tarafından zorbalığa maruz kaldığını fark ettiniz mi veya hiç şüphelendiniz mi?” Öğretmenin tek bir zorbalık türüne odaklanmadığınızı tam olarak anlaması için çocukların ve gençlerin zorbalığa uğrama yollarına ilişkin bazı örnekler verin.
Çocuğunuzun akranları tarafından zorbalığa uğradığını gözlemleyip gözlemlemediklerini öğrenmek için öğretmenden, okulda çocuğunuzla etkileşime giren diğer öğretim üyeleri ve personelle konuşmasını isteyin.
Çocuğunuzun öğretmeniyle konuşmakta rahat değilseniz veya görüşmeden memnun değilseniz, bu endişeleri tartışmak için çocuğunuzun rehberlik danışmanı veya müdürü ile görüşmek üzere bir randevu alın.
Çocuğunuzun zorbalığa uğradığını düşünüyorsanız, hızlı bir şekilde harekete geçin, çünkü zorbalık çocuklar ve gençler üzerinde ciddi etkiler yaratabilir.
Çocuğunuzla ve okulu ile görüştükten sonra, çocuğunuzun zorbalığa uğradığını hissetmiyorsanız, çocuğunuzun depresyona, sosyal izolasyona ve kendini kaybetmeye neden olabilecek ciddi sorunlar yaşıyor olabileceğine dair diğer olası sorunlara karşı tetikte olun. okulla ilgilenin ve endişelerinizi bir okul danışmanı veya psikoloğu ile paylaşın.