Başarının Sırrı "Beslenme Çantası"

Biraz laf kalabalığı olacak ama 9 yıllık veli olarak gözlemlerimi paylaşmak istedim, okumaya sabrı olan birilerine umarım bir faydası olur.
İlk çocuğum ilkokula başladığında sağolsun çok deneyimli ve mesleğini layığıyla yapan çok iyi bir öğretmeni oldu. 
Haflatık beslenme programını paylaştı öğretmenimiz ve güzelce açıkladı. 
Değerli veliler çocuklarımızın sağlığı ve iyiliği için ''Lütfen''Gazlı içecekler , abur cubur, çikolata, cips , diğer arkadaşlarının canının çekebileceği pahalı yiyecekler yasak.  Mümkün olduğunca listedeki ürün olur ya imkanınız yoktur evde kalmamıştır vs benzeri yakın yiyecekler ile düzenli olarak beslenmeleri hazırlayalım.
Nasıldı beslenme listesi bir sağlıklı içecek veya yoğurt, tadımlık az kuruyemiş veya kuru meyve , mevsim meyvesi ve diğer simit açma , kek ,patates kızartması (mümkünse haşlanmış patates) benzeri basit her evde bulunan yapılan sıradan yiyecekler olmasına özen gösterirdi.
Elimizden geldiğince her gün öğretmenimizin belirlediği listeye uymaya çalıştık. Kızım okuldan geldiğinde beslenme saatinde yaşadıklarını günlük hikayeler olarak anlatırdı. Öğretmeninin beslenmeleri kontrol etmesini, (ilk sınıflarda tenefüs te değil ders saatinden başlayarak yavaş ve sakince 20-25 dakika beslenmeye ayrılırdı.) sohbetlerini , bazılarının ucundan tadına bakmasını, onlara sağlıklı ve düzenli beslenme konusundaki tavsiyelerini vs vs. 
Baba biliyormusun ıspanağın içinde demir varmış...
Baba biliyormusun şekerli yiyecekler dişlerimizi çürütürmüş ...
vb vs Hatta ve hatta öğretmenimiz hazır meyva suyunu bile istemiyordu onun yerine ayran, süt, taze meyva suyu , hoşaf , komposto yani anlayacağınız sağlıklı ne varsa.
Aile olarak bizde elimizden geldiğince sağlıklı ve düzenli beslenmeye özen gösteren bir aileyiz açıkçası. Çocuklarım asitli içecekleri sevmez , düzenli kahvaltı öğlen yemeği ve akşam yemeği yenilir. Sofraya mutlaka beraber oturulur, sofraya beraber oturmak önemli çünki güncel konular konuşulur , dertleşilir önemlidir ailenin gün içinde gözgöze geldiği birbirine en yakın olduğu anlardan biridir ve rutindir. 
Neyse arada çok nadir de olsa günlük listeye uyamadığım zamanlar bir simit , bir sandviç, lavaş arasına dürüm vb gibi minik değişiklikler olsa da  çok özen gösterim beslenmelerine.
Kızıma arada öğütler verirdik paylaşılabilecek ürünleri  üzüm , kuruyemiş vs gibi yiyecekleri mutlaka arkadaşların ile paylaş.
Maddi olarak çok iyi durumda olmasakta özellikle çocuklar  için sürekli ucuz ama sağlıklı yemişler almaya çalışır ve çikolata cips kola yerine bunlara alışmalarını sağlamaya çalışırdım. Her türlü kuruyemiş, kuru incir , kuru kayısı, hurma, kurudut,kurutulmuş elma , kuru erik vs vs. 
Tabi birde beslenmenin hazırlanma aşaması gibi , okul dönüşüde kontrolü var neler yenmiş , yenmeyen artan varmı. Ziyan olmasın günah acıkınca okuldan artan beslenme varsa bir boşlukta yada yemek sırasında onlarıda tüketip bitirelim.
Bir önemli konuda çocuğun yiyebileceği kadar abartmadan yeterli miktarda beslenme koymak.
Çeşitli sebeplerle beslenme hazırlamayan yada hazırlayamayan ailelerde oluyor. Bir gün kızımın bir arkadaşı ile okula giderken sürekli beslenme götürmediği dikkatimi çekti ve gayri ihtiyari sordum '' sen neden okula beslenme götürmüyorsun '' dedim. Çocuk iki ufak kardeşi olduğu için annesinin çok vakti olmadığını , simit parası verdiğini söyledi ve ağlamaklı bir şekilde şöyle dedi ''Serkan amca annem çok yorgun oluyor, simit parası veriyor ama bende her gün simit yemekten bıktım o para ile başka bir şeyde alınmıyor'' dediğinde gözlerim yaşardı.
Hadi onun mazereti vardı birde para ile işini halleden veliler var ''al şu parayıda kantinden yersin'' çocuk hergün kantinden cips , kola vs alıyor. Ailenin maddi durumu var sa zaten ileride özel okulda  okur para ile özel üniversiteye gider para ile....
Dedim ya maddi durumumuz kısıtlı diye , kızıma şunu söyledim kantinde olan , canının çekebileceği ne varsa söyle ben alayım evde istediğin zaman yersin. Kantindeki yiyecekler hem pahalı ve bir çoğuda çok sağlıklı değil açıkçası diye. '' en azından evde hazırlanan oradan daha sağlıklıdır şahsi görüşüm.
O yüzden yılda bir iki defa suyu bittiğinde su almak hariç öyle kantinden  alışveriş ihtiyacıda olmadı kızımın. Arada rasgele misal ayda 10-20 TL harçlık verirsemde hemen kumbarasına atardı çünkü para harcamış olma dersi olmasın diye bütün ihtiyaçlarını zaten ben alırdım. Bu sayede tutumlu , gereksiz yere para harcayıp savurgan bir insan olmamayı , gereksiz şeylere para harcamamayı da öğrendi.
ilk ortaokul 8 sene toplamında 100-150 TL harcamamıştır.  Rasgele verdiğim bir düzeni olmayan ufacık harçlıklara ise çok sevinir.
Vs , vb beslenme maceralarımız ufak tefek hikayelerle devam ederken 1-2-3-4 . sınıf derken düzenli beslenme getiren öğrencilerin sayısının her sene azaldığını fark ettim. Bir çoğu kantin çocuğu olmaya başlamıştı. 
fakat çok daha önemli bir şeyi fark ettim sayılar azaldıkça düzenli beslenme alışkanlığı olan çocukların sınıftaki akademik başarılarının da  genele göre çok yüksek olması !!!!!! Bu fikrimi kızımla paylaştığımda oda hak verdi evet baba gerçektende  notları yüksek olan öğrenciler çoğunlukla düzenli beslenme getirenler.
Başarıyı etkileyen onlarca faktör vardır tabiki. Bana göre ''Beslenme düzeni'' bunun büyük bir parçası. Nasıl çocuğun düznli kitap okuması , ödevini yapması, ders çalışması vs gerekliyse bu düzenin  bir parcasıda işte beslenme.
Bir de şu var çocuğu ile ilgilenen (beslenme hazırlayan aileler)aynı şekilde dersleri ile , sorunları ile vs de ilgileniyor. hatta genel bir toplantı vs olduğunda yine bu ilgili aileler katılım gösteriyor hep.
Derken zaman geçti 5-6-7-8. sınıflara geldik sınıfta beslenme getiren 3-5 kişi kaldı kalmadı sanki ayıp gibi , enteresan olan ise o 3-5 kişi sınıfın istikrarlı en başarılı öğrencileri %90.
Beslenme alışkanlığı bana göre çocuğun sadece midesine hitap etmiyor. Kalbine de dokunuyor , çocuk kendizi için zaman harcayan , ilgi  gösteren bir ailesi olduğunun farkına varıyor. İlgi , şevkat hissediyor. Anne sevgisi ile hazırlanmış poğaça ile kantinde satılan bir olmaz. Kantin sizin damak zevkinizi bilmez.
Eğitim ailede başlar. hani bir söz var ya Okumak cehaleti alır , eşeklik baki kalır. Ne kadar sevgi , ilgi , özveri ile yetişirse çocuk  o kadar başarılı olur kanımca. Akademik başarıyı inanın ilkokulda hiç önemsemedim iyi terbiye görmüş, güzel huy ve karaktere sahip bir çoccuklarım olsun diye uğraştım karakter iyi olunca çocuğumun başarısı her sene artarak devam etti ve ediyor. LGS ye hazırlandığımız şu günlerde okul birincisi olabilecek kapasitede çocuğum. Aklıma gelmeyen bir çok detayı olmasına rağmen başta Aynur öğretmenimizin (ilkokul öğretmeni) ve beslenme düzeninin çocuğuma çok şey kattığına inanıyorum.
Çocuklarınıza sevgi ile yoğrulmuş beslenmeler hazırlayın lütfen.

Alıntı: Serkan Adıgüzel