Avrupa Birliği'nin Tarihi

Aşağıdaki vizyon sahibi liderler, bugün yaşadığımız Avrupa Birliği'nin oluşumuna ilham verdi. Onların enerjisi ve motivasyonları olmasaydı, hafife aldığımız barış ve istikrar alanında yaşamazdık.

Direniş savaşçılarından avukatlara ve parlamenterlere kadar, AB öncüleri aynı ideallere sahip olan çeşitli insanlardan oluşuyordu: barışçıl, birleşik ve müreffeh bir Avrupa.

Aşağıda açıklanan öncülerin ötesinde, diğerleri yorulmadan Avrupa projesi için çalıştı ve ilham verdi. AB'nin öncüleriyle ilgili bu bölüm, bu nedenle devam eden bir çalışmadır.

Konrad AdenauerKonrad Adenauer
Joseph BechJoseph Bech
Johan BeyenJohan Beyen
Winston ChurchillWinston Churchill
Alcide De GasperiAlcide De Gasperi
Nicole FontaineNicole Fontaine
Walter HallsteinWalter Hallstein
Ursula HirschmannUrsula Hirschmann
Nilde IottiNilde Iotti
Marga KlompéMarga Klompé
Anna LindhAnna Lindh
Sicco MansholtSicco Mansholt
Melina MercuoriMelina Mercuori
Jean MonnetJean Monnet
Robert SchumanRobert Schuman
Paul-Henri SpaakPaul-Henri Spaak
Altiero SpinelliAltiero Spinelli
Simone PeçeSimone Peçe
Louise WeissLouise Weiss
François Mitterand ve Helmut KohlHelmut Kohl ve François Mitterrand
1945 - 1959
Barışçıl bir Avrupa - işbirliğinin başlangıcı
Avrupa Birliği, İkinci Dünya Savaşıyla sonuçlanan komşular arasında sık sık ve kanlı savaşların sona ermesi amacıyla kurulmuştur. 1950'den itibaren, Avrupa Kömür ve Çelik Topluluğu, kalıcı barışı sağlamak için Avrupa ülkelerini ekonomik ve politik olarak birleştirmeye başladı. Altı kurucu ülke Belçika, Fransa, Almanya, İtalya, Lüksemburg ve Hollanda'dır. 1950'lere doğu ile batı arasında soğuk bir savaş hakimdir. Macaristan'da Komünist rejime karşı protestolar 1956'da Sovyet tankları tarafından durduruldu. 1957'de Roma Antlaşması, Avrupa Ekonomik Topluluğu'nu (AET) veya 'Ortak Pazar'ı yaratır.

1960 - 1969
Ekonomik büyüme dönemi
1960'lar ekonomi için iyi bir dönemdir ve AB ülkelerinin birbirleriyle ticaret yaptıklarında gümrük vergilerini yüklemeyi bırakmaları gerçeğinin yardımıyla. Ayrıca, gıda üretimi üzerinde ortak kontrole de katılıyorlar, böylece artık herkes yeterince yiyebilir - ve yakında tarımsal ürün fazlası bile olacaktır. Mayıs 1968, Paris'teki öğrenci ayaklanmalarıyla ünlendi ve toplumdaki ve davranıştaki birçok değişiklik sözde "68 kuşağı" ile ilişkilendirildi.

1970 - 1979
Büyüyen bir Topluluk - ilk genişleme
Danimarka, İrlanda ve Birleşik Krallık, 1 Ocak 1973'te Avrupa Birliği'ne katılarak Üye Devletlerin sayısını dokuza yükseltti. Ekim 1973'teki kısa ama acımasız Arap-İsrail savaşı, Avrupa'da bir enerji krizine ve ekonomik sorunlara yol açar. Avrupa'daki son sağ diktatörlükler, 1974'te Portekiz'de Salazar rejiminin devrilmesi ve 1975'te İspanya'dan General Franco'nun ölümüyle sona erdi. AB bölgesel politikası, istihdam ve altyapı oluşturmak için büyük miktarlarda para aktarmaya başladı. fakir bölgelerde. Avrupa Parlamentosu, AB meselelerindeki etkisini artırıyor ve 1979'da tüm vatandaşlar ilk kez üyelerini doğrudan seçebiliyor. Kirlilikle mücadele 1970'lerde yoğunlaşır. AB, çevreyi korumak için yasalar çıkarır ve ilk kez 'kirleten öder' kavramını ortaya koyar.

1980 - 1989
Avrupa'nın değişen yüzü - Berlin Duvarı'nın yıkılışı
Polonyalı sendika Solidarność ve lideri Lech Walesa, 1980 yazında Gdansk tersane grevlerinin ardından Avrupa'da ve dünyada tanınan isimler haline geldi. 1981'de Yunanistan AB'nin 10'uncu üyesi olurken, İspanya ve Portekiz de beşi izliyor. yıllar sonra. 1986'da Tek Avrupa Senedi imzalandı. Bu, AB sınırları boyunca serbest ticaret akışıyla ilgili sorunları çözmeyi amaçlayan ve böylece 'Tek Pazar'ı yaratmayı amaçlayan geniş altı yıllık bir programın temelini oluşturan bir antlaşmadır. 9 Kasım 1989'da Berlin Duvarı'nın yıkılması ve 28 yıl sonra Doğu ile Batı Almanya arasındaki sınırın ilk kez açılmasıyla büyük bir siyasi kargaşa yaşanıyor. Bu, Ekim 1990'da hem Doğu hem de Batı Almanya birleştiğinde Almanya'nın yeniden birleşmesine yol açar.

1990 - 1999
Sınırları olmayan bir Avrupa
Orta ve doğu Avrupa'da komünizmin çöküşü ile Avrupalılar daha yakın komşular haline geldi. 1993'te Tek Pazar, malların, hizmetlerin, insanların ve paranın dolaşımı 'dört özgürlüğü' ile tamamlandı. 1990'lar aynı zamanda iki antlaşmanın da on yılıdır: 1993'teki 'Maastricht' Avrupa Birliği Antlaşması ve 1999'daki Amsterdam Antlaşması. İnsanlar çevrenin nasıl korunacağı ve ayrıca güvenlik konusunda Avrupalıların nasıl birlikte hareket edebilecekleri konusunda endişeli savunma önemlidir. 1995'te AB üç yeni üye daha kazandı: Avusturya, Finlandiya ve İsveç. Lüksemburg'da küçük bir köy, insanların pasaportlarını sınırlarda kontrol ettirmeden yavaş yavaş seyahat etmelerine izin veren 'Schengen' anlaşmalarına adını veriyor. Milyonlarca genç, AB desteğiyle diğer ülkelerde eğitim görüyor.

2000 - 2009
Daha fazla genişleme
Euro artık birçok Avrupalı ​​için yeni para birimidir. On yıl boyunca giderek daha fazla ülke Euro'yu benimsiyor. 11 Eylül 2001, kaçırılan uçakların New York ve Washington'daki binalara girmesinin ardından "Teröre Karşı Savaş" ile eş anlamlı hale geldi. Suçla mücadele için AB ülkeleri birlikte çok daha yakın çalışmaya başlıyor. Doğu ve batı Avrupa arasındaki siyasi bölünmeler, en az 10 yeni ülkenin 2004'te AB'ye, ardından 2007'de Bulgaristan ve Romanya'ya katılmasıyla nihayet iyileşti. Eylül 2008'de bir mali kriz küresel ekonomiyi vurdu. Lizbon Antlaşması onaylandı. 2009 yılında yürürlüğe girmeden önce tüm AB ülkeleri tarafından. AB'ye modern kurumlar ve daha verimli çalışma yöntemleri sağlamaktadır.

2010 - 2019
Zorlu bir on yıl
Küresel ekonomik kriz Avrupa'da sert vuruyor. AB, birçok ülkenin zorluklarıyla yüzleşmesine yardımcı olur ve daha güvenli ve daha güvenilir bankalar sağlamak için "Bankacılık Birliği" ni kurar. 2012 yılında Avrupa Birliği Nobel Barış Ödülü'ne layık görüldü. Hırvatistan, 2013'te AB'nin 28. üyesi oldu. İklim değişikliği hâlâ gündemde ve liderler zararlı emisyonları azaltmayı kabul ediyor. 2014 yılında Avrupa seçimleri yapılır ve Avrupa Parlamentosuna daha fazla şüpheci seçilir. Kırım'ın Rusya tarafından ilhak edilmesinin ardından yeni bir güvenlik politikası oluşturuldu. Çeşitli ülkelerdeki huzursuzluk ve savaşlar, birçok insanın evlerinden kaçmasına ve Avrupa'ya sığınmasına neden oluyor. AB, refahlarını korurken ve insan haklarına saygı gösterirken onlara nasıl bakılacağı konusunda zorluklarla karşı karşıyadır.